VOMAC Extended

Dag 1 vrijdag 26 februari

Vertrek:
Velp: 17.20 uur, +6 °C

Aankomst:
Malmö: 01.40 uur, +1 °C

Dagtotaal: 976 km

Eindelijk weg
Dank voor alle succeswensen. We kunnen weg. Na maanden van voorbereiding kunnen we weg. Ja, we gaan nu echt weg. Maar eerst moet Ilja nog wat dingetjes afmaken. Hij heeft al sinds dinsdag korte nachten, omdat de juiste lampen pas verspreid over dinsdag en donderdag aankwamen in Nederland. Vrijdagochtend werd nog de laatste hand gelegd aan de drie grote ronde koplampen tussen de normale lampen. En het werkt gelukkig. Een echt Zweedse Volvo! Met sponsoring op de portieren van Volvodealer Harrie Arendsen en een elandje als Flying Lady. Achterin broodjes en pastasalade van de familie Hengeveld, zodat we lekker door kunnen rijden.

Wilt u veerdiensten op de route vermijden? JA/NEE
En na wat gepruts met de TomTom gaan we op weg. Waar moeten we heen van die lieve mevrouw van de TomTom? Al jarenlang de trouwe gesprekspartner van Ilja op eenzame ritten. Bij elke mogelijke file: “Ik heb voor u een betere route bedacht. U zit nog steeds op de snelste route”, Dank u, mevrouw. Wij luisteren braaf naar de mevrouw, maar als er na Hamburg wel erg vaak Lübeck op de borden staat, kijken we goed. Verdomme, toch naar de veerdienst gestuurd. Wij willen met de brug. Dus we gaan als een speer weer richting Flensburg, via Kiel.

Omdat het kan
In Scandinavië is een aantal tolwegen. En wat is er nu vervelender dan de auto stil te moeten zetten om met creditcard of contant geld te moeten betalen? Iedereen kent het Telepéage uit Frankrijk met automatische tolpoortjes. Dit systeem bestaat ook voor heel Scandinavië. En Ilja zou Ilja niet zijn als hij niet ook zo’n kastje zou hebben besteld. Het resultaat: bij tolwegen links aanhouden en de slagbomen vliegen voor ons open. Een warm welkom in Scandinavië.

Curling
Om 1.40 uur komen we aan in het hotel in Malmö, we zien nog net het Zweedse curlingteam goud winnen op de Olympische Spelen, en vallen moe in slaap...

Aantal Polen vandaag: 6
Nu de poolcirkel nog.

Dag 2 zaterdag 27 februari

Vertrek:
Malmö: 9.35 uur, +3 °C

Aankomst:
Stockholm: 14.05 uur, +3 °C

Dagtotaal: 600 km

Gehandicaptenalarmknop
Om 8.00 uur gaat de wekker weer. Met de euforie van de Zweedse gouden medaille in het hoofd, snel onder de douche. Note to self: niet op de gehandicaptenalarmknop drukken in plaats van de lichtknop, binnen 5 seconden een klop op de deur en een Zweedse (natuurlijk blonde) dame in stress aan de andere kant. Sorry, foutje.

Sponsorplaten
Tot onze grote verbijstering komen we er onderweg naar Stockholm achter dat de magnetische sponsorplaten van Harrie Arendsen weg zijn. Eraf gevallen, gestolen, ergens anders op geplakt? Geen idee, maar echt vervelend.

Wat zegt een Ilja in Zweden?
Hé, een Volvo S70.
Hé, die auto heeft maar 2 extra koplampen.
Hé, er staat een standbeeld van een eland langs de kant van de weg.
Hé, een Volvo 850 met Volvo op zijn skibox.
Hé, die auto heeft extra verstralers van Hella. Niet zo goed als NBB.

Wat zegt een Marius in Zweden?
Hou op.
Hé, zouden ze hier een cd van een Noorse band hebben?
Hé, alweer een sms’je van je moeder.

Keuzes
We lopen nog steeds prima op schema. En we hebben 6 uur te besteden in Stockholm. Auto in de parkeergarage en een rondje door de besneeuwde en gladde straten. Af en toe valt er smeltende sneeuw of een blok ijs van de daken op de stoep. De straten zijn door het spekgladde ijs en auto’s ook niet veilig. In de krant stond iemand die op het verkeerde moment toch de stoep had gekozen.

Tandenborstel
Kopje koffie hier, tandenborstel kopen daar, en daarna naar de haven voor de overtocht met boot naar Finland. We hebben allebei onze eigen hut. De verhalen zetten we in de laptop en daarna gaan we vroeg naar bed. We verliezen immers een uur, omdat Finland in een andere tijdzone zit. Dat uur krijgen we dinsdag weer terug in Noorwegen.

Spijkerbanden
Voor iedereen die zich afvraagt: wanneer doen Ilja en Marius eigenlijk die spijkerbanden onder hun auto? Het is toch verboden om op spijkerbanden te rijden in Nederland en Duitsland? Het antwoord is: Velp. Tijdens deze expeditie hebben we daar geen tijd voor. Van tevoren was het spannend, maar in de praktijk valt het wel mee. Het geeft een gezellig getik en (mam, de volgende zin moet je even overslaan) je kunt er prima 170 km/h mee rijden.

Aantal elanden vandaag: 347
Knuffels, standbeelden, T-shirts, mokken, truien, beeldjes, verkeersborden. Geen enkele echte…

Dag 3 zondag 28 februari

Vertrek:
Turku: 7.50 uur, +2 °C

Aankomst:
Helsinki: 9.30 uur, +2 °C

Vertrek:
Helsinki: 20.00 uur, +2 °C

Aankomst:
Jyväskylä: 22.30 uur, +1 °C

Dagtotaal: 445 km

Finland, here we come
Om 6.30 uur gaat de wekker weer. Met de euforie van de Finse bronzen medaille voor ijshockey in het hoofd, snel onder de douche. En het dek op voor mooie foto’s. Zoals je van Finland mag verwachten is het schemerig, mistig en volledig besneeuwd. Door dit sprookjesachtige landschap spoeden wij ons naar Helsinki over besneeuwde snelwegen, wederom strak volgens schema.

McDonalds
Kopje koffie en taart als ontbijt in een gezellig café waar de geadverteerde WiFi niet werkt. Wel ontspannen de website bijgewerkt, maar de laatste stap van het online zetten kan niet gemaakt worden. Toptip: de McDonalds heeft altijd wireless internet. En elke zichzelf respecterende Scandinavische stad heeft minstens zes McDonalds’s. Dus Helsinki heeft er zeven. De dichtstbijzijnde opzoeken, doorlopen alsof wij vaste bezoekers zijn (lastig, ik weet het) en de laptop openklappen. Great Success! Het werkt.

Kiasma
Er is een museum voor moderne kunst in Helsinki dus daar wil Marius heen. Meest opmerkelijk waren de posters die in een bunker in Estland ‘gevonden’ zijn die het volk moesten voorbereiden op de gevolgen van een nucleaire fall out en een chemische aanval. Hoe doe ik een gasmasker op? Wat zijn de gevolgen van mosterdgas?

Baked ice cream
De lieve mevrouw van de VVV raadt ons restaurant Juuri aan. Wij doen nog steeds braaf wat lieve mevrouwen tegen ons zeggen. Dus daar gaan wij heen. Het blijkt een klein chique restaurant met Iittala glazen (vindt Marius belangrijk) en verrukkelijk eten (vindt Ilja belangrijk). Aanrader voor iedereen die Helsinki bezoekt: Juuri, Korkeavuorenkatu 27.

Weerupdate
De ruitenwisser is de eerst drie dagen nog niet uit geweest. Regent het niet dan sneeuwt het wel, sneeuwt het niet dan regent het wel. Overal ligt in ieder geval sneeuw en ijs. In Finland is dit geen reden voor weeralarm.

Tweebaans
Voor het eerst gaat de route over kleinere wegen. Van Helsinki rijden we ‘s avonds wederom door sneeuwstormen en over besneeuwde wegen. Op de kleinere wegen kunnen we voor het eerst genieten van de vérstralers; zelfs Marius is enthousiast. De grip is ook boven verwachting op de sneeuw. Door de banden en lampen blijkt het schema vandaag zelfs te ruim. Zie video Helsinki - Jyväskylä.

Dag 4 maandag 1 maart

Vertrek:
Jyväskylä: 8.30 uur, +1 °C

Aankomst:
Sodankylä: 20.40 uur,  -10 °C

3 - 2
Om 7.30 uur gaat de wekker weer. Met de euforie van de Canadese gouden medaille voor ijshockey in het hoofd, snel onder de douche. Vandaag gaat de route via Oulu en Rovaniemi naar Sodankylä.

Ouluboulu en zijn trawanten
We stoppen om precies 12.00 uur in Oulu, een dorpje aan de Botnische Golf. Bootjes in de haven, rode huisje aan het water en een binnenmarkt waar wij een kopje koffie en een broodje zalm nemen.

Dankjewel lieve mevrouw
Marius heeft nog niet zoveel gereden en grijpt nu het stuur. Na een uur op de snelweg waar iedereen braaf 80 km/h rijdt, geeft onze mevrouw opeens aan dat we eraf moeten naar een nog kleinere weg. We missen de afslag, ja, zo klein, maar rijden natuurlijk terug. Het is een besneeuwde weg zoals op de voorpagina van de site. Hier is de reis om begonnen. Hier hebben we spijkerbanden voor. In het begin is het wat onwennig, maar de grip is geweldig. Sterker nog: het rijden op een besneeuwde weg is een feestje. Zie video Oulu - Sodankylä.

Is de Kerstman thuis?
Om onverklaarbare reden staat het huis van de Kerstman als stop op onze route. Dit is een kunststukje van de Finnen om geld te verdienen aan toeristen en ik neem er mijn petje voor af. [Wat doe ik hier?] Er is een ijsbar van de Kerstman, een restaurant van de Kerstman, het postkantoor van de Kerstman (verstuurt met Kerst je kaarten, u hoeft niet op onze kaarten te wachten) en natuurlijk het huis van de Kerstman. [Wat doe ik hier?] Wij gaan gratis naar binnen en gaan op de foto met de Kerstman. Hij is gelukkig thuis. De foto van 29 euro laten we uiteraard in Rovaniemi achter. Op het moment dat er een aantal bussen leeglopen met mensen in allemaal dezelfde pakken, vertrekken we snel. Maargoed, afgestreept.

Rudolph for dinner
De truc van Helsinki herhalen we. Een lieve mevrouw van de VVV raadt ons een restaurant aan en de rendierstoofpot; je moet het weten, want het staat niet op het menu. Lekker, maar niet speciaal.

Aantal personen die lopen over de snelweg, ook in het donker: 5

Dag 5 dinsdag 2 maart

Vertrek:
Sodankylä: 7.55 uur,  -8 °C

Aankomst:
Kjøllefjord: 18.00 uur, -6 °C

Dagtotaal: 628 km

Temperaturen:
7.55 uur, -8 °C
9.45 uur, -10 °C
12.30 uur, -17 °C
15.00 uur -11 °C
18.00 uur, -6 °C

Hoogtepunt
Dit was een dag van hoogtepunten en dieptepunten. Laten we met het hoogtepunt beginnen. Gisteren hadden we het er over dat het zulke mooie wegen waren. Vandaag is dat vele malen overtroefd.  De dag begint nu echt vroeg, omdat we om 10.00 uur bij het Lappenmuseum in Inari willen zijn. Dat gaat om 10.00 uur open. We zijn op tijd en zien op ons gemak de geschiedenis van Lapland.

Daarna begint het hoogtepunt van de reis tot nu toe. Eerst kronkelend langs de kust waar het ijs van de rivieren weer zee wordt. Daarna door een volledig wit, verlaten, heuvelachtig landschap waar wij prettig doorheen kunnen zoeven. Zie video. Het rijdt geweldig en als ook nog de zon doorbreekt maken we de mooiste foto’s en video’s. We krijgen het uur terug dat we in Finland kwijtraakten als we Noorwegen binnenrijden en lopen daardoor anderhalf uur voor op het schema. Top Gear zoekt de mooiste wegen om te rijden in Europa. Wij hebben hem gevonden: de 98 in Noorwegen in maart. Wij willen naar Slettness rijden. Dat is het noordelijkste punt van het vaste land van Europa. De Noordkaap ligt eigenlijk op een eiland. Dus dan is Slettness het echte hoogste punt.

Dieptepunt
Iedereen voelt het al aankomen. Op het moment dat we op een T-splitsing afslaan richting Gamvik vliegen we uit de bocht de sneeuw in. Eigenlijk weinig aan de hand, maar we moeten er wel uitgesleept worden en zoveel auto’s hebben we niet gezien. Al snel stopt een Volvo XC70. Die krijgt ons er niet uit. Een vrachtauto even later lukt het wel. Een half uur vertraging, alles doet het nog, we gaan door naar Gamvik. De Noren lachen ons vriendelijk uit en zijn erg behulpzaam.

Iedereen voelt het niet aankomen. Dertien kilometer voor Gamvik vliegen we weer uit de bocht. We gingen helemaal niet hard, alleen de auto reageert heel anders dan op de eerste dagen (later horen we dat het hier echt ijzig is en het zout van de zee ook van invloed is). Weer in de sneeuw. Zo stom. Het begint al donker te worden en hier hebben we echt geen auto’s gezien. Er stopt een bus. Deze bus kennen we al. Die heeft ons de eerste keer ook al gezien. Hij schudt moeizaam zijn hoofd. Hij krijgt ons er niet uit.

Cees
Hoe komen we hier weg? Er stopt een 4x4. Er zit een Noor in met zijn vrouw. Hij vindt het erg amusant. Helpen kan hij ons niet, maar hij belt meteen zijn vriend Cees die Nederlander is en in Gamvik woont. Er wordt besloten naar Gamvik te gaan om bij Cees (spreek uit: Kes) te wachten op de sneeuwschuiver die ons er uit kan trekken. Met pijn in ons hart laten we de Volvo achter in de sneeuw. Wij zijn binnen tien minuten in Gamvik en worden hartelijk ontvangen door Cees en zijn vrouw. Hij woont al dertig jaar in Noorwegen en spreekt nog vloeiend Nederlands. Het is er warm en we mogen zitten. Maar we willen door, we hebben een strak schema. Cees meldt dat de sneeuwschuiver volgens schema om 19.00 uur in Gamvik is. Het is dan 16.30 uur. We schieten in de stress. Op dat moment komt onverwacht de sneeuwschuiver het dorp binnenrijden. Cees houdt hem tegen op de weg. We hebben geluk, hij wil ons helpen en sleept ons er uit. Cees, als je dit leest, bedankt! Slettness laten we voor wat het is en we rijden in een uurtje naar Kjøllefjord.

King Crab
Kjøllefjord is een déjà vu voor Ilja die al maanden de webcam in de gaten houdt die gericht is op de haven. We worden met open armen ontvangen door Maria die ons de grootste kamer heeft gegeven en de king crab heeft geregeld. Ze heeft al gehoord van ‘uit de bocht 1’, omdat haar vriend langs is gereden en even is gestopt, maar ons niet kon helpen. De king crab is heerlijk. Morgen om 3.30 uur met de boot naar Honningsvåg.

Aantal vierkante meters hotelkamer: 57

Dag 6 woensdag 3 maart

Vertrek:
Kjøllefjord: 3.30 uur, -5 °C

Vertrek:
Honningsvåg: 6.15 uur, -8 °C

Vertrek:
Tromsø: 19.00 uur, -19 °C

Aankomst:
Narvik: 23.00 uur, -12 °C

Midnatsol
Ilja weet door de webcam in Kjøllefjord dat de boot soms iets eerder gaat dan 3.30 uur dus vertrekken we op tijd. We hebben vanuit het hotel uitzicht op de haven dus we zijn er zo. Ilja: ‘zo raar om hier nu echt te zijn, ik weet precies hoe het plaatsje er uitziet.’ De familie van Ilja kijken in Velp naar de webcam en zien de boot aankomen en vertrekken. We laden de auto in de boot die Midnatsol heet en proberen nog wat te slapen op een bank.

71°04.137 - 25°47.291
We rijden meteen richting de Noordkaap. En de laatste loodjes wegen het zwaarst. Net als gisteren zijn de omstandigheden aan het eind bar en boos. Dit begint op Arctic exploration te lijken. De slagboom voor het laatste stukje staat open en we rijden als laatste mensen op de wereld door stuifsneeuw en over sneeuwduinen naar het einde. Zie video's op foto & videopagina. Totdat ongeveer 10 kilometer voor het eindpunt een sneeuwschuiver ons de weg blokkeert. De weg wordt afgesloten en we mogen niet verder. Het is mooi zo. We hebben het gehaald. De Noordkaap is van ons en in deze omstandigheden kun je gewoon niet verder. We rijden terug en achter ons gaat de Vegbom (slagboom) dicht. De grote tocht naar het warme zuiden kan van start. Deze dag wordt door het aantal kilometers echt zwaar.

Fjord Fiesta
De eerste paar uur blijft het erg wit en stuift het sneeuw je tegemoet. Later komen we in het prachtige fjordengebied waar je helemaal langs de kust rijdt. Het is weer een feestje. Omlaag naar de dorpjes en dan omhoog en omlaag de bocht om. Een scenic route waarbij er altijd een mooi uitzicht is.

Uit de bocht 3
Iedereen voelt het al aankomen? Ook Marius heeft recht op zijn ongelukje. Hij vliegt uit de bocht in een dorpje. Weer de sneeuw in. Niet goed opgelet. Ilja kan de auto gelukkig zelf met een beetje heen en weer gerij uit de sneeuw rijden. Complicerende factor: dit gebeurt op ongeveer 50 meter van het Politi (Noors, een leuke taal) station. Binnen de kortste keren staan er twee agenten bij de auto die hier graag een uitleg voor willen hebben, geheel terecht overigens. Er wordt zelfs al gesproken over een investigation. Marius vreest nog even voor zijn rijbewijs, maar gelukkig worden we na 20 minuten weer ‘vrijgelaten’. Het heeft wel indruk gemaakt, maar er is wederom niets aan de hand met ons of de Zweedse tank. Ook de eland op de motorkap blijft weer onverstoord zitten.

Tromsø
Door een foutje in de planning blijkt Tromsø 120 kilometer verder dan gedacht. In plaats van 15.00 uur komen we daar ook door andere vertragingen om 18.00 uur aan. We eten snel een pizza en rijden in het pikkedonker de 250 kilometer naar Narvik. Dan komen de drie verstralers op de Volvo echt van pas. Het verschil tussen aan en uit is letterlijk dag en nacht. Ilja: ‘En er was licht’. Het is niet overdreven dat ze een kilometer ver stralen. Zie video.

Noorderlicht
Vannacht was de eerste heldere nacht en we vallen met de neus in de boter. Tijdens de rit van Tromsø naar Narvik: Noorderlicht op rechts. Snel de auto stoppen en statief uit de achterbak. Het lukt om mooie foto’s te maken. Sterker nog, de kleuren zijn beter te zien op een foto dan met het blote oog. Het verandert de hele tijd en het is een prachtig fenomeen. Bij het hotel in Narvik is het ook weer te zien. De eigenaresse van het hotel vertelt ons dat het deze winter weinig te zien was. I love it when a plan comes together.

-22
Als vandaag al niet voldoende hoogtepunten had, hebben we ook nog de laagste temperatuur gemeten van onze reis. Namelijk -22 °C. En na een weekje kou valt dat eigenlijk best mee.       

De langste dag uit ons leven
De titel zegt genoeg.

Kes
Tip van Cees uit Gamvik via de mail: doe de reis in de zomer en trek er een paar weken extra voor uit.

Aantal ambulances vandaag: 7 (vraag ons niet waarom)

Dag 7 donderdag 4 maart

Vertrek:
Narvik: 10.00 uur, -8 °C

Vertrek:
Kiruna: 20.00 uur, -12 °C

Aankomst:
Luleå: 23.45 uur, -10 °C

Dagtotaal: 803 km

8
Eerste doel van de dag is het achtje. Ilja heeft in de voorbereiding een mooie route door de Lofoten gezien waarbij we wel heen en terug rijden, maar niet dezelfde route. Een zogenaamd achtje. We slaan al snel af bij een kleine weg waar onze Volvo rustig door 20-30cm verse sneeuw ploegt; zie video. Heuveltje op, heuveltje af, bruggetje over, een prachtig winterlandschap. Het kronkelweggetje eindigt in Harstad, dan gaan we weer over een iets grotere weg terug.

Onze jongens
Wanneer we koers zetten richting ons eindpunt Luleå halen we bij Narvik een Nederlandse legerjeep in. En bij de haven staan tientallen Nederlandse legervoertuigen in het gelid. We kunnen de verleiding niet weerstaan en rijden erheen. Ideale mogelijkheid voor een foto met een tank. Je kunt het verschil met de Volvo haast niet zien. We krijgen natuurlijk een opmerking over het elandje op onze motorkap. De soldaten vertellen dat ze net vier weken oefening gehad hebben en over drie uur in het vliegtuig naar huis zitten. Mietjes. De voertuigen gaan allemaal met de boot weer terug naar Nederland. Mietjes neem ik trouwens terug als ze vertellen dat ze bij -28 °C in een wak moesten springen. Kijk, dat zijn pas stoere verhalen.

Spots
Al dagen roept Ilja dat het zo vreemd is dat we vrijwel geen auto’s tegenkomen met drie verstralers. De meeste auto’s hebben er namelijk twee of geen. Op het moment dat we Zweden inrijden, heeft opeens iedereen drie verstralers. Blijkbaar zit het degelijke en veilige in de volksaard van de Zweden. Noorwegen en Finland vinden twee wel genoeg, maar voor Zweden geldt: safety first.

Absolut
Voor veel Japanners geldt: eerste het ijshotel zien en dan sterven. Wij vinden dat ietwat overdreven, maar als we er toch langs rijden in Kiruna gaan we even kijken. Het is een hotel. Van ijs. In de praktijk komt dat er op neer: het is heel koud, er zijn niet meer voorzieningen in de kamer dan een bed van ijs, stoelen van ijs, een gordijn als deur en een lichtknopje. Volgens onze strakke planning zijn we er om 17.30 uur en gaat het hotel om 18.00 uur dicht voor bezoekers. We rennen er in een half uur doorheen en bekijken alle kamers. Daarna drinken we een drankje uit een glas - van ijs - in de Ice Bar.

Luleå
Spreek uit LuleO. Een a met een rondje erop aan het eind van een woord spreek je uit als een o. Heel belangrijk. Geen LuleA, maar LuleO. Niet een o zoals in ‘goh, wat zit je haar leuk’. Maar de o van ‘o, ik wist niet dat deze wc bezet was’. Oefen anders zelf maar even. In Luleå is het hotel waar wij tijdens de VOMAC zullen verblijven. De andere Nederlanders zijn al naar bed. Het warm onthaal zal morgen dan wel volgen.

Terugblikje
Ongelooflijk dat we vrijdagavond vertrokken uit Nederland en dat onze planning (regelmatig tot op de minuut nauwkeurig) gehaald is. De website loopt storm. Het is gelukt om de website elke dag te updaten. De verstralers werken perfect. De standkachel verwarmt elke keer de motor en interieur voor vertrek. De Volvo geeft geen krimp en brengt ons uiterst comfortabel van hotel naar hotel. Wij rijden over wegen waar zelfs sneeuwschuivers voor vluchten. Ondanks wat moeilijke bochten hebben we alles overleefd. We hebben elkaar niet de auto uit geschopt. Gamvik en Noordkaap bereikt. Noorderlicht gezien. Rendieren gezien. Het was aan ambitieus plan en we zijn met vlag en wimpel geslaagd. De spannende heenreis zit erop. Vanaf nu is het ontspannen. Morgen 36 kilometer naar Boden met een rallybordje.

Aantal hits op eland.se sinds vertrek: 5103